We zijn verrijkt en verkwikt.

De laatste dag van de Workshop. We zijn begonnen met het onderwijs over Intimiteit en Seksualiteit en dan met nadruk op identiteit en intimiteit. Deels omdat de twee singles op deze gebieden goed onderwijs nodig hebben, deels omdat het een Afrikaans probleem is. Van de overheid krijgen ouders voor elk kind 300 rand, dat is bijna 30 euro. Het gebeurt nu, vanwege armoede, drugsproblemen en andere verslavingen, dat vrouwen mannen betalen om zwanger te worden, zodat ze na de geboorte elke maand die 300 rand kunnen innen. Mannen krijgen dan ca 50 rand (voor de moeite) en de overige 250 rand houden de vrouwen zelf. Niet dat ze zich bezig houden met de opvoeding van hun kind (of kinderen), nee, dat laten ze dan over aan de grootouders. Deze 250 rand gaat dan op aan hun verslaving. Kinderen worden door deze methode een bron van inkomsten. Juist om een goed beeld te krijgen hoe God seksualiteit heeft geschapen, als vervulling van echte en diepe intimiteit, was het goed om extra aandacht te geven aan identiteit en intimiteit. Net zoals het goed is om aan Nederlanders hier goed onderwijs over te geven.

We hebben met elkaar aan de hand van het gemaakte document ons Verbond gedeeld. Goed te horen wat een ieder heeft opgestoken van deze workshop. Ook degenen die aan Family Ministrie doen en eerder een pre-marriage workshop hebben gedaan, kwamen tot vernieuwde inzichten. Iedereen voelde zich toegewijd om daadwerkelijk ook een verbetering aan te brengen in hun (huwelijkse) relatie.
En we gingen langs onze op de eerste dag genoemde verwachtingen en angsten. Alle verwachtingen zijn uitgekomen en angsten geen waarheid geworden.

Als afsluiting hebben we met elkaar avondmaal gevierd. Acht mensen met een verschillende achtergrond, op verschillende plaatsen in het leven staand, maar wel een en dezelfde God dienen en daarom met elkaar kunnen genieten van het Avondmaal. In een dienst kan er dan wel eens een geladen sfeer hangen, maar nu was er ontspanning. Een bijna feestelijke sfeer.

De workshop is anders gelopen dan wij eerder hadden gedacht. Met andere mensen waar in eerste instantie op gerekend was. De tijdindeling liep hierdoor ook anders, in plaats van 3 a 4 hele dagen, nu 5 ochtenden. Toch zijn alle belangrijke elementen gepasseerd, was God in het proces en zijn mensen nog enthousiaster geworden om hun (huwelijkse) relaties meer inhoud te geven. Wat zal dat een impact hebben op ook andere levens! Wij, Marleen en ik, zijn dik tevreden over het verloop en het resultaat. Het geeft nog maar een keer aan hoe belangrijk zo’n workshop is. Voor Afrikaners, maar uiteraard ook voor Nederlanders.

‘s Middags hebben wij even tijd genomen om te relaxen en om bij te komen van de spanning, de geestelijke beladenheid, de tijd van lesgeven en de voorbereidingen in de avonduren. Met Chris en Tineke afgesproken dat we het weekend weg zouden gaan. Maar waarheen? Tot en met het vertrek wisten we nog niet waar we heen zouden gaan. Ergens in de buurt van Hermanus, waar we walvissen zouden kunnen gaan spotten. Onderweg heeft Tineke diverse telefoontjes gepleegd. Via een adres + telefoonnummer kwam ze bij iemand anders uit, die haar weer door verwees naar weer iemand anders. En dat ging zo nog enkele keren verder, maar uiteindelijk hadden we een huisje: in Kleinmond. Het bleek een geweldig mooi huis te zijn, slechts twee straten van de oceaan verwijderd. En terwijl wij aan het begin van de avond Kleinmond binnen reden, zagen we dat een walvis lucht uitspoot, wat op een soort fontein leek. Wat een geweldige binnenkomer. De kids gingen met z’n 4-en in 1 slaapkamer, Marleen en Ulbe in de andere slaapkamer en Chris en Tineke kregen nog een extra matras en zij gingen in de woonkamer slapen. Het was een heerlijk huisje met een lekkere tuin, een keuken en een echte eettafel + stoelen (wat voor ons heel normaal is, maar wat Chris en Tineke zelf niet hebben). De eerste avond hebben we eten gehaald en nadat alle kids in bed lagen hebben wij met ons 4-en lekker een filmpje gekeken.