Olifanten, veel olifanten…..

Wakker, naar buiten kijken, bewolking! Geen zon, heel jammer. Lange broekenweer. Vandaag de dag waarom we al 2 dagen reizen: we gaan naar Addo Elephant National Park. Dat wordt dus veel olifanten zien.

De route er heen is weer mooi, maar ook weer langs townships. Aan de ene kant van de weg wonen de blanken in mooie huisjes, met netjes aangelegde tuinen. Aan de overkant de houten krotten, sommigen afgedekt met plastic, soms ziet het eruit alsof zo’n hutje onsamenhangend is samengesteld. De meesten niet veel groter dan de helft van een woonkamer zoals wij dat gewend zijn. Langs de weg een oud kerkje met een kerkhofje waar onder grote, statige grafmonumenten dames en heren uit lang vervlogen tijden begraven liggen. Het kerkhof lijkt wel een park. Het gras goed onderhouden, struiken gesnoeid, alles is groen. Aan water hebben de doden geen gebrek. De tuinman is een zwarte man in een oude overall. Waarschijnlijk hebben deze doden het beter dan hij. En wij rijden er langs in onze auto, kijken er naar en weten even niet wat we hier mee moeten. Hebben we last van plaatsvervangende schaamte?

De weg gaat verder langs grote boomgaarden met citrusvruchten. Marleen is gek op citroenen, maar daar is nu geen tijd voor. De olifanten wachten. Voor slechts 14 euro per persoon, mogen wij het park in met onze eigen auto. Vrijwel direct zien we een olifant. Auto stoppen. Er moeten foto’s gemaakt worden, voor onszelf, maar ook voor de thuisblijvers. Maar na de eerste olifant zien we een tweede en een derde, een vierde, een vijfde, een tiende. Hele kuddes lopen links of rechts van de weg. Het lijkt wel alsof eten het enige is wat ze doen. Kleine planten, gras, blaadjes van struiken, zelfs de takken worden gegeten. Na al dat laden van voedsel moet er natuurlijk ook wat gelost worden. En dat kunnen olifanten heel goed. In het hele park vind je de grote keutels van olifanten. En het park is groot (168000 hectare) dus er ligt een hoop stront, ook op de weg, waar je niet aan mag komen want een van de kleinste bewoner van het park (een hele grote kever) is weer afhankelijk voor het leggen van eitjes van deze grote keutels.

We rijden verder en na elke bocht, na elke bossage is het uitzicht weer anders, maar ook de dieren die we tegenkomen: olifanten, kudu’s, wrattenzwijnen, zebra’s, stokstaartjes, zwart gerugde jakhalsen, bokmakiri’s, egyptische ganzen, struisvogels, buffels, dung beetles, blue cranes. Soms moeten we even zoeken naar ze, want tussen de struiken vallen ze niet altijd op. Het ene soort is minder bang voor mensen dan de andere, maar te dicht bij komen, daar houden ze allemaal niet van. Toen een olifant de oren uit zette en met een voorpoot in de grond begin te stampen, hebben we het autoraampje dicht gedaan en zijn we maar even verder gereden. Een botsing met zo’n dier is niet gezond voor de auto en voor ons ook niet.
Op een berg konden we de auto uit om rond te kijken. Even kijken wat op het bordje staat, zo vlak bij de afgrond. “Pas op voor de leeuwen. Blijf dicht bij de auto.” handig te weten als je zo open en bloot in de wilde natuur staat met de auto een stuk van je vandaan. Prettig te weten dat je dan fastfood kan worden van een leeuw. Toch maar in de auto zitten en naar een picknick plek rijden. Hier kan je uit de auto, want het is helemaal omheind. Toch, op de dames wc een waarschuwing voor loslopende leeuwen. Voor wie is het nu eigenlijk een picknick plek? Gelukkig is er een opziener die toe ziet op onze veiligheid.
Eind van de middag zien we weer wat meer dieren. Langzaam komen ze weer te voorschijn om te drinken. Bij verschillende waters zien we olifanten, zebra’s en wrattenzwijnen. Als afsluiting gaan we naar het zuiden en willen we voor sluitingstijd proberen daar het park te verlaten. Vanwege zware regenbuien in het noorden begint het in het park al vroeg te schemeren. We moeten daarom wel door rijden, maar dat gaat moeilijk als we op eens een grote kudde olifanten zien. Zeker wel 35 van die beesten, jong en oud, bij elkaar. Daar moeten foto’s van genomen worden. Verder rijdend komen we na een tijdje, na een bocht, net over een heuveltje, een grote kudde buffels tegen. Met als buren een grote groep zebra’s. De hele dag hebben we van die twee diersoorten niet zo’n grote club gezien als nu. Precies om half zeven, sluitingstijd, reden we weer het park uit.

Vannacht blijven we in hetzelfde guesthouse, maar we zijn verhuisd naar een ander huisje. Ook leuk en knus. Wij gaan dromen over veel dieren. Welterusten …...