Van modern naar antiek.

Gisteravond betrokken we ons hotel terwijl het al donker was. We wisten dat we uitzicht op zee zouden hebben en hoorden die ook, maar vanmorgen bleek dat dit ook echt zo was. Vanuit onze prachtig modern ingerichte hotelkamer konden we inderdaad de Indische Oceaan bewonderen. Prachtig, zeker ook omdat de zon er vol op scheen. We gingen erop uit om een ontbijt te scoren. Gisteravond had onze gids al genoemd waar een goed ontbijt te halen was en daar gingen we dan ook naar toe. Hij had niets te veel gezegd. We zaten werkelijk pal aan het strand van de Oceaan op een heerlijk terras en genoten van een zalig ontbijt, een sapje en een cappuccino. Echt, daar hadden we het de hele dag best uit kunnen houden, ware het niet dat we nog een heel aantal kilometers voor de boeg hadden richting Addo.

We hebben dus afscheid genomen van de heerlijke stad Mossel Bay en hebben de Gardenroute vervolgd. Zo reden we langs Reebok (wederom), George, Wilderness, Sedgefield, Knysna en we stopten voor de lunch in Plettenberg Bay. De plek waar we gingen eten vonden we via Lonely Planet, wat staan daar goede tips in. We hebben heerlijke fish en chips gegeten met alweer uitzicht over de Indische Oceaan. Lekker in het zonnetje in korte broek en t-shirt, wat wil een mens nog meer :-)
Vervolgens via Tsitikamma, Humansdorp en de afslag naar Jeffrey’s Bay naar Port Elizabeth. Onderweg hebben we nog een paar bobbejanen gespot (bavianen). We dachten dat we in PE wel een hotel of iets dergelijks konden vinden om te overnachten. Wat een stad is PE, enorm groot, erg veel zwarte bevolking in te veel townships. Plaatsvervangende schaamte krijg je ervan om hele gezinnen te zien die in zo’n armzalig hutje moeten leven. Iedereen hangt er maar een beetje rond, alles wordt lopend gedaan. Je komt op de meest uitgestorven plaatsen soms mensen tegen die langs de snelweg lopen van stad naar stad of wie weet waar naar toe. Vooral bij de townships zelf zie je veel mensen en ook kinderen langs de weg lopen. Wat een leven, wat een toekomst …..
Maar goed, rondgereden in PE, ergens gevraagd of ze plaats hadden en wat de prijs was. Ergens achteraf tussen een paar flats was nog een flat met een kamer vrij voor een aanvaardbare prijs maar de plek stond ons niet echt aan. Om hier verder te gaan zoeken leek ons geen goed plan, de stad is megadruk en het is niet eenvoudig om even je auto ergens neer te zetten om rond te vragen.

We besloten dus om een kleinere plaats te zoeken. Maar ja, hoe kom je zo’n enorm grote stad weer uit? De bewegwijzering is niet wat wij gewend zijn, dus je raad het al, we raakten wel uit de stad, maar eigenlijk de verkeerde kant op. Flink balen want veel afslagen en kansen om zo’n fout te herstellen krijg je niet. Dus zijn we maar doorgereden en hebben sightseeing gedaan. Zodoende reden we door Sea View, een prachtig plaatsje maar niets te beleven en zonder hotel, maar wel zoals de naam doet vermoeden een schitterend uitzicht op zee.

Met een flinke omweg van zeker 1,5 uur reden we weer richting Port Elizabeth maar kozen nu de richting van Uitenhage, een stad die meer richting onze eindbestemming Addo ligt. Daar vonden we op advies van een medewerkster bij een benzinestation al snel een guesthouse. Hier was nog een huisje vrij tegen een leuke prijs. Een prachtig antiek ingericht huisje met een keuken, huiskamer, badkamer en twee slaapkamers. Helemaal ingericht in overgrootmoeders stijl, we wanen ons ver terug in de tijd en het doet erg on-Afrikaans aan. Maar wel erg gezellig. In het supermarktje aan de overkant van de straat hebben we boodschappen gedaan en hebben samen aan de eettafel gegeten.

Nu gaan we even modern chillen op een antiek bankje. Morgen op naar de olifanten!