Co-dependency, genezing en Family Time

Deze week hadden we les van Douglas, de DTS-leider hier. Wat betreft de manier van lesgeven was het mijn meest favoriete week tot op heden. Veel info, visueel gemaakt met filmpjes en voorbeelden uit de praktijk. Ook het onderwerp was enorm interessant. Co-dependency betekent zoveel als afhankelijkheid. Het is een emotionele manier van afhankelijkheid die ongezond is. Een sprekend voorbeeld is die van een jonge vrouw die ‘de ware’ tegen komt en denkt dat ze dan pas echt gelukkig zal worden. Deze vrouw verwacht dan dus dat die ‘prins op het witte paard’ al haar emotionele behoeftes zal vervullen en haar volledig en compleet zal maken. Een ander voorbeeld is die van de verslaafde zoon in het gezin die constant geholpen wordt in alles omdat het ‘toch altijd je kind blijft’. De verslaving wordt in stand gehouden door de afhankelijkheid van de ouder om geliefd te blijven door het kind en het kind te beschermen of te ‘redden’. In feite blijft de verslaving dus bestaan omdat de ouder dit faciliteert, toestaat. Het zijn vaak mensen die perfectionistisch zijn, macht en controle willen uitoefenen op anderen, een leegte hebben die opgevuld moet worden door anderen, weinig eigenwaarde hebben, anderen als hun grote voorbeeld zien, enz. Ze zijn ‘verslaafd’ aan mensen, ze hebben het nodig om nodig te zijn. Die ander kan zorgen dat ik gelukkig word. Die ander kan zorgen dat ik me goed voel. Ik moet zorgen voor die ander, anders gaat het fout. Oorzaken kunnen liggen in het opgroeien in een niet goed functionerend gezin (bijvoorbeeld dominante of afwezige ouder, geen goede relatie tussen de ouders, een verslaving of ernstige ziekte) of een disfunctionele kerk of omgeving.
Omdat we allemaal op een of andere manier te maken hebben (gehad) met een niet perfect gezin, kerk of omgeving kunnen we ook allemaal in meer of mindere mate ‘last’ hebben van co-dependency, al dan niet bewust. Machtig interessant dus.

Woensdag was een bijzondere dag omdat Ulbe eindelijk, na 2 maanden rugpijn, genezen is van die pijn. Sommigen van jullie hebben het waarschijnlijk al in zijn mail gelezen maar ik vind het de moeite waard om hier nog eens te vermelden. Omdat hij tijdens de Base Intercession niet meer kon zitten van de pijn ging hij maar een eindje lopen. Hij liep richting het kruis, dit staat midden op het grasveld voor de Gloryhall. God zei hem daar te blijven staan met zijn pijnlijke rug tegen het kruis totdat de wolk die over de berg lag zou verdwijnen, dan zou ook de pijn verdwijnen. Zo’n 2 uur later was de wolk eindelijk los van de berg. Ulbe (nog steeds met zijn rug tegen het kruis staand) zag dat als het teken van God en liep weg van het kruis. Hij voelde dat de pijn achter bleef en sindsdien heeft hij geen pijn meer! Na 2 maanden rondlopen als een oude man is dat zeer bevrijdend en een echt wonder van God.

Vrijdagavond hadden we Family Time, dit wordt steeds georganiseerd door een andere groep uit de klas. We zijn met de hele school naar de Botanische Tuin gegaan en hebben daar spelletjes gedaan en gegeten. Het was super warm dus we hebben heerlijk in de schaduw gezeten en veel sap en water gedronken.
Het is zo apart dat wij hier al 2 maanden in zomerse temperaturen vertoeven terwijl het in Nederland winter is. Als het hier een dagje onder de 30 graden is denken we er al serieus over na een lange broek of een sweater aan te trekken. Hoe snel ben je dus gewend aan of beter gezegd verwend met prachtig zonnig zomerweer!

Deze week gaan de lessen over seksualiteit. Een onderwerp dat in huwelijk en gezin natuurlijk een belangrijke rol speelt maar in de kerken weinig tot niet onderwezen wordt.
Aanstaande vrijdag begint de Verrijk je Huwelijk Workshop voor de echtparen in de school, de singles gaan op de kids passen. De workshop duurt tot en met zondag. Ulbe en ik zullen de hele zaterdag lesgeven over communicatie en conflicthantering. Vrijdag geven Chris en Tineke les en zondag Kim en Roelof.
Gaat weer leuk worden!

Lieve groetjes, Ulbe en Marleen