Weer thuis

We zijn weer thuis!
Maar je hebt de laatste week SA nog van ons te goed. Na afscheid te hebben genomen van Johan, Trudy en kids (niet voor lang want in juni komen ze weer in NL wonen) reizen we via Oudtshoorn, waar we een nacht doorbrengen, terug richting Muizenberg. We hebben 2 kamers tot onze beschikking op de YWAM basis daar. Prachtige kamers met eigen badkamer en toilet. Twee heren van de basis zijn zo charmant om onze zware koffers naar boven te sjouwen. Als we in onze kamer zijn kunnen we Oceaan (aan het einde van de straat) horen. Het geluid, het ruisen van de golven verveeld nooit, prachtig. Muizenberg ligt vlakbij Kaapstad. De komende dagen hier vullen we met uiteenlopende activiteiten. Van het bezoeken van de toeristische attracties als Kaap de Goede Hoop (een must als Nederlander), pinguïns kijken in Simon’s Town, de Tafelberg en Robbeneiland tot een rondleiding in een Township met bezoekje aan twee oma’s aldaar. Op de Tafelberg was het berekoud, maar het uitzicht was magnifiek. Het “tafelkleed” lag deze keer niet op de berg, daarmee bedoelen ze de wolk die de platte berg als een tafelkleed bedekt op bewolkte dagen en dus het uitzicht op en vanaf de berg ontneemt.

Het bezoek aan Robbeneiland was erg indrukwekkend. Met een boot vaar je eerst een half uur, op het eiland word je in een bus met gids meegenomen voor een uur durende rondrit over het eiland en daarna bezoek je wandelend met een andere gids de gevangenissen. Deze laatste gids is een ex-politieke-gevangene die zelf daadwerkelijk op Robbeneiland gevangen heeft gezeten. Natuurlijk is het hoogtepunt van de rondleiding een blik in de cel waar Nelson Mandela 18 jaar van zijn 27 jaar durende gevangenschap heeft doorgebracht. Vanaf het eiland heb je een prachtig uitzicht op Kaapstad. Dat gecombineerd met het prachtige weer maakt het onbegrijpelijk gruwelijk dat mensen hier zo lang gevangen hebben gezeten alleen omdat ze het niet eens waren met de regering die de politiek van apartheid bedreven.

Officieel is er dus geen apartheid meer, maar als je zoals wij de dag ervoor nog door een Township hebt gelopen ziet het er niet zo uit. De verandering vindt zeer langzaam plaats. Met een zendingswerker daar hebben we een deel van een Township bezocht met de prachtige naam “Ocean View”. Klinkt als een heerlijk luxe vakantieresort maar niets is minder waar. Het is een plaats met kleine aftandse huisjes en krotten. Wel uitzicht op de Oceaan, dat wel. Maar ook waar gangs weer actief zijn en de nieuwste gang met de onschuldige naam “Daltons” een plaatsje in de plaatselijke gangster pikorde probeert te krijgen. Het deel met de mooie naam “Mountain View” was het ergste. Inderdaad wel uitzicht op een prachtige berg, maar dit waren krotten gemaakt van stukken hout, karton en golfplaat. Dicht op elkaar gebouwd met kleine steegjes ertussen met aarde, modder en stroompjes water (of erger...). Hier woonde een lief oud vrouwtje. Tenminste, ze leek erg oud, achteraf bleek ze pas 59 jaar te zijn. Twee van haar zonen waren op het moment van ons bezoek aan het bedelen langs de weg, haar dochter was ziek thuis. Of ze meer kinderen had weet ik niet. Geen leven om blij van te worden, maar wel een oprecht geloof in God. Ze hield enorm van God en van Bijbelstudie. Nee, zelf lezen kan ze niet, maar er over praten wel. Voor elk probleem is er een oplossing toch?

De laatste twee dagen van ons SA-avontuur hebben we doorgebracht in Worcester, ons “thuis” in SA. We hebben Janouk een deel van tijdelijk thuis kunnen laten zien en onze ex-klasgenoten. Heerlijk om ze allemaal weer even te zien maar vervelend om afscheid te moeten nemen. Een aantal van onze nieuwe vrienden zullen we absoluut nog eens gaan zien en/of bezoeken!
De laatste momenten waren met en voor Chris, Tineke en kiddies. Wat zullen we hen missen. Het afscheid ging gepaard met tranen maar ook met een belofte van een spoedig weerzien. Zuid-Afrika is nog niet van Ulbe en Marleen af!
We houden van dit land, van de mensen, van de ruimte, van de natuur.

Samen met Janouk zijn we weer teruggevlogen naar NL. Na een laatste gezamenlijke koffie bij good old Starbucks is Janouk met de trein naar haar huis gegaan en zijn wij met de trein naar Zwolle afgereisd.

Wat raar als je na 3 1/2 maand te zijn weg geweest je eigen huis weer instapt. Wat ruim. Wat schoon. Wat netjes. Wat stil. Weer even wennen allemaal. Zelfs de eerste nacht in ons eigen bed is wennen na dik 100 nachten in andere bedden te hebben geslapen.
Maar goed, nu dus weer ‘landen’. Alles een plek geven en weer langzaam terug in onze oude Nederlandse routine.

Tot snel weerziens Zuid-Afrika!