Southern Comfort

Deze kant van Florida, de noordkant, wordt enigszins gerekend tot het Zuiden van de VS. Je merkt het aan hun van tv en film welbekende accent, aan het vele en lekkere eten.
Echt, als je hier woont moet je echt uitkijken, voor je het weet ben je tonnetjerond. Het is echt niet verwonderlijk dat zoveel Amerikanen flink aan de maat zijn. De porties zijn groot, de verpakkingen mega, de restaurants een stuk voordeliger dan bij ons. In dit deel van Florida wordt er bovendien veel gefrituurd, groenten, vis, van alles.

Vandaag gingen we met Mike en BobbyJo mee naar hun kerk, de Sopchoppy Southern Baptist Church. Een kerk met banken netjes op ene rij en achter de spreekstoel het zangkoor, waar Nonni en BobbyJo bij zingen. Zij droegen deze keer niet zo’n mooie jurk; dat dragen ze alleen bij speciale gelegenheden als Kerst en Pasen. Wanneer je samen bent met andere christenen hoef je nooit echt te wennen. Ook nu was dat zo. Natuurlijk de dienst is anders, ze hebben hun eigen liedboek, met daarin ook liederen die wij kennen, maar de warme sfeer was herkenbaar. Veel kerkgangers vonden het geweldig dat de Nederlandse vrienden van Kait in de dienst waren, we hebben dus veel handen geschud.

Na de dienst gingen we naar weer naar Nonni, want uiteraard moest er weer goed gegeten worden: gebakken vis (strout), met coleslaw, hushpuppies en cheesegrits (dit is een soort griesmeelpudding, gemaakt met water en daardoorheen boter en cheddar).

In de middag was er een Bridal Shower voor Kait en Ty, waar Marleen heen is geweest. Het is een gebruik hier dat de leden van de gemeente (voornamelijk de vrouwen) bij elkaar komen met cadeaus voor het aanstaande bruidspaar. Voor deze keer namen ze alleen enveloppen mee met een kaart en geld erin. Het is voor Ty en Kait natuurlijk ondoenlijk om bergen cadeaus mee naar Nederland te nemen. De kaarten werden bij binnenkomst in een (kerst)boompje gehangen en onder het genot van koffie en een flink stuk gebak door de twee gelukkigen geopend.

Mike nam mij mee voor een middagje golf, samen met Logan en Ryan. Voor het eerst dat ik op een Amerikaanse golfbaan was. Voor een beginneling deed ik het niet echt slecht, maar wel consistent: bijna elke hole deed ik in 7 slagen. Waar ik wel ene beetje trots op ben is dat ik de put van de dag maakte. Van de rand van de green, met een lichte helling, ging de bal, geslagen met effect, in 1 keer in de hole.

‘s Avonds gingen we met ons allen naar een zus van BobbyJo, Lisa en haar man Rick. Toen we daar aankwamen leek het wel of zij bij een grote parkeerplaats woonden, er stonden wel 10 auto’s naast en onder hun huis geparkeerd. (omdat ze aan de rivier wonen hebben zij een huis op palen in verband met de vele orkanen) Binnen waren al veel familieleden, neven en nichten, die al druk in de weer waren met Kinect. Dat is een geweldig spel zeg! Als je wel eens op de Wii hebt gespeeld is dat niets vergeleken bij dit spel. Te lastig om uit te leggen maar hilarisch om te doen, zeker met zo’n 30 uitgelaten familieleden. De moeite waard om even te googelen….

Maandag was een rustige dag. Wij zijn een met onze huurauto naar Alligator Point gereden (waar zou die naam toch vandaan komen?). Lekker op het strand gelopen en de giga grote schelpen bewonderd, twee vliegende pelikanen gespot en op de weg terug naar huis liep een gordeldier in de berm, op zoek naar een lekkere maaltijd. ‘s Middags kwam BobbyJo ons ophalen en zijn we ‘verhuisd’ naar een huisje van een van de vele tantes aan de Ochlockonee River. Heerlijk om even een plekje voor onszelf te hebben, hoewel we onze buurvrouw Mijanou en de verrukkelijke ontbijtjes van Nonni zullen missen. Nu nog de zon erbij en het is paradijselijk. Even snel onze bagage gedropt, Logan opgehaald en vandaar naar Tallahassee waar Mike ook al was. Samen met een aantal andere familieleden zijn we naar een Imax theater geweest en hebben daar de film The Green Hornet in 3D gezien. Daarna in een BBQ restaurant gegeten, een liter cola erbij in een megaglas. Alvast wat boodschapjes gedaan voor ons ontbijt de volgende dag in onze cabin.

Onderweg lekker gekletst met Mike en BobbyJo over van alles en nog wat en iedereen. En omdat ze over een hoop issues hetzelfde denken als wij was zelfs politiek een onderwerp waar we goed over konden praten. De ouders van Kaitlin zijn bijzonder lieve en vriendelijke mensen. Bijzonder dat ze in deze voor hen zo drukke week van voorbereidingen op de bruiloft zoveel tijd voor ons vrijmaken.