Een terugblik

En dan is het maandagavond, iets na zessen, we stappen ons huis in Zwolle binnen. Buiten is het donker en kil. Binnen is het ook kil, maar niet zo donker. Koffers leeg maken, wasmanden vullen, pizza bij Appie halen, post doornemen, foto’s op de computers zetten. Vanmorgen om 7 uur ging voor Ulbe de wekker. Een nieuwe werkdag. Wat een drukte weer op de weg. Iemand schreef op Facebook “Welkom in de realiteit.” ik snap wat hij bedoelt, maar de afgelopen 3 weken leefden wij ook in de realiteit. Een ander, maar niet minder waar.

Terug kijkend op de afgelopen drie weken kunnen we terug kijken op een mooie periode waarin we veel hebben gedaan: huwelijksworkshop gegeven, training aan nieuwe workshopleiders gegeven, zelf tussendoor ook training gekregen.
We hebben veel nieuwe mensen ontmoet: tijdens de workshop 3 nieuwe prachtige stellen ontmoet: Herman & Elisma, Alistor & Charlene, Calvin & Felincia. En 1 bekend stel: Kim & Roelof. Zij kunnen een verschil maken in hun eigen gemeenschap. Of het nu de gekleurde is of de witte. Georg & Christine Schubert, de internationale leiders van de huwelijksworkshop en die ons veel hebben bijgeleerd en getraind, met wie we ook veel gelachen hebben.
De Grasmannen van Treasure Kidz, die een geweldig werk doen met de kinderen van de arbeiders bij de wijngaarden. En door hun volharding en heel veel liefde aan de kinderen te geven, nu ook verzoeken voor hulp van de ouders krijgen. Zij werken hard om een verlaten groep mensen nieuwe hoop en toekomst te geven. Floris, steun en toeverlaat bij Treasure Kidz. Een man die komende uit de gekleurde gemeenschap al jaren jongerenwerk doet op de wijngaarden en nu hier. Hun taal spreekt en voor d eouders van de kinderen een soort van tussenpersoon is. Wat een positieve man met liefde voor de kinderen. Een voorbeeld voor zijn gemeenschap. En er buiten

Maar ook weer veel oude, bekenden opgezocht. Uiteraard Chris & Tineke. Zonder hun zouden we nooit naar Suid Africa zijn gegaan. Niet te vergeten hun 4 kids. We hebben weer heerlijk kunnen genieten van elkaars gezelschap. Samen gewerkt in de workshop, de trainingen en met de legpuzzel. Altijd weer moeilijk om van elkaar afscheid te nemen. Nooit voor altijd, maar voor even. Maar toch, afscheid nemen is een beetje sterven.
Op de Ywam base: Douglas & Alice, Daniel & Danielle. Brazilianen waar we goede gesprekken mee hebben, lekker Braziliaanse koffie drinken, Braziliaanse hapjes (van Alice) eten. Door hun voelen wij ons een beetje thuis op de base.
Seviwe, Nicky, Jaco. In onze tijd als student van de FMS waren zij DTS studenten. Nu zijn ze of staf of student van een andere school. De Vorsters: Wikus & Christien en hun 5 kinderen. Altijd mooi te zien hoe zij in God’s vrijheid durven te gaan staan en hun dromen durven te volgen. Een voorbeeld voor velen en ook voor ons.

Ook deze keer werden we weer gegrepen door de prachtige natuur. De imposante en soms intimiderende bergen. Die mannetjes Bobbejaan, die zittend op een vuilnisbak, als een ware koning zijn rijk overzag. Twee Bergadders op een landweggetje bij Kliplapa. Kameleons en hagedissen bij het Taalmonument in Paarl. De giga grote Canadese acacia’s die je overal ziet staan. Eindeloze vlaktes met kleinbosch. En de hele tijd mooi weer. De twaalf walvissen die we bij Hermanus hebben gezien.

Het waren drie weken met geven en ontvangen. Praktisch en nuttig bezig geweest. Tijd om mooie autoritten te kunnen maken. Genieten van de prachtige natuur, het lekker eten, en de vele vriendelijke mensen. Mooie eethuisjes en luxe mall’s. Prachtige wijn Estates en armoedige townships. Een land van vele schrijnende tegenstellingen die naast elkaar bestaan. Het heeft ons hart geraakt.
Volgend jaar gaat Florien wonen in Worcester en werken bij Treasure Kidz. Nog een extra
Ze zijn daar nog niet af van de Tolner’s. En wie weet, als er 1 schaap over de dam is …..